Blog 4 Polderen 3.0: Buitenplaats Molenwei, waar de oprukkende stad haar schaduw vooruit werpt

Deze maanden bezoekt Voedselfamilies-Kwartiermaker Patrick Kaashoek i.h.k.v. het project Polderen 3.0 diverse pionier-initiatiefnemers in de polder. Hij doet dit samen met andere polderpioniers zodat er een mooie interactie kan ontstaan. Lees hier alle blogs.

A4, afslag Leidschendam. Na een flard van het industrieterrien cq. kantorenpark Forepark beland ik in de VINEX-wijk Leidschenveen. Eenmaal daardoorheen gereden vernauwt de weg zich en opent zich tegelijkertijd de laatste pluk open land tussen alle stedelijkheid. Ik bevind mij op de oude weg langs een enorme boezemvaart richting Stompwijk, het enige nog echte dorp tussen Den Haag en Zoetermeer in dit stuk van het (verder totaal niet) Groene Hart. Met de A4 in mijn linkerooghoek koers ik richting Buitenplaats Molenwei. Deze plek is uit een ander tijdgewricht. Ontworpen vanuit een heel ander idee. (Nog) niet vervangen door een paar kapitale villa’s.

Grondwaarde (tot) 800.000 euro per hectare – in verband met speculatie op toekomstige woningbouw. Ik ken geen plek in Zuid-Holland waar de spanning tussen stad en platteland meer voelbaar is dan hier. Want met een grondprijs van 800.000 per hectare is boeren geen optie. Wat gebeurt er dan met het platteland? Hoe blijft het dan leeg? Wie beheert het? Wie durft dat nog aan?

Verder is het de vraag op het überhaupt nog platteland is. Er leven totaal verschillende mensen en leefwerelden langs elkaar: wat laatste boeren zonder veel toekomstperspectief, (stedelijke) elite die zich een villa heeft verschaft, oude en nieuwe ego’s.

Welkom in Leidschendam! We zijn op Buitenplaats Molenwei. Sinds 2015 het domein van Vicky van der Krogt en haar broer. Het is de plek waar haar vader tot 2005 melkveehouder was. En heeft gewoond tot zijn overlijden in 2015.

Sindsdien is de vernieuwing in gang gezet. Alhoewel, eigenlijk pas sinds 2018. Want er mocht eigenlijk niks daar, behalve boeren. Omdat wat Vicky doet en wil niet past binnen het bestemmingsplan en andere regels, gaat ze gewoon aan de slag. Ze netwerkt zich een slag in de rondte, vertelt iedereen het (haar) verhaal. Ze heeft de figuurlijke ruimte moeten bevechten. En dat doet ze slim. Door mensen iets te laten ervaren. Om van daaruit mensen te laten zien wat er mogelijk is, en dat ‘anders’ niet bedreigend of ‘fout’ is, maar juist een verrijking kan zijn. Door het gewoon te doen, en te laten zien dat het kan. Daarmee maakte ze ruimte voor iets wat eigenlijk niet kan – volgens de regels dan.

De tekst gaat verder onder de foto’s.