Blog 3 Polderen 3.0: De boerderij als startup, de polder als campus
Deze maanden bezoekt Voedselfamilies-Kwartiermaker Patrick Kaashoek i.h.k.v. het project Polderen 3.0 diverse pionier-initiatiefnemers in de polder. Hij doet dit samen met andere polderpioniers zodat er een mooie interactie kan ontstaan. Lees hier alle blogs.
Ik draai de A4 af bij Leiden-Noord, passeer de VINEX van Leiderdorp, en kom terecht in de rafelige randen van Leiden. Ik draai rechtsaf en laat Leiden achter me, vervolg mijn weg langs de Zijl. De wijdsheid van de polder en de Kagerplassen overvalt me.
Op een smalle polderdijk rijd ik nog 10 minuten verder tot de weg ophoudt. En dan ben ik er nog niet. 100 meter verder – aan de overkant van het water – ligt mijn bestemming: Boerderij De Eenzaamheid van de familie Van Schie. Hier gebeurt het – op een eiland in de Kagerplassen onder de aanvliegroute van de Kaagbaan.
Joost was 12 en wist het zeker: hij ging niet z’n leven lang koeien melken op Boerderij De Eenzaamheid in Warmond. De boerderij (43 ha, bio, kaasmakerij, weidevogelbeheer, recreatie) was een mooie plek om op te groeien, maar niet om te blijven. Zo geschiedde: Joost studeerde economie, en kwam in de Amsterdamse start-up scene terecht. Om nooit meer terug te keren als boer.
Tot twee jaar geleden. Tijdens het programma Boerenversneller sloeg de vonk over. Hij ging onderzoeken of boeren toch wat voor hem is… Geïnspireerd door Joel Salatin, die in de VS een succesvolle regeneratieve boerderij met een ecosysteem aan verdienmodellen heeft, trok Joost de stoute schoenen aan. Lang verhaal kort: de boerderij gaat transformeren naar een regeneratieve boerderij, waarin koeien en kaas de spil blijven. Joost maakt zich op dit moment de kunst van het kaas maken eigen.
Want boer wordt hij. Een heel andere dan zijn vader, die zichzelf melkveehouder en kaasmaker noemt. Joost wordt plattelandsondernemer op een klimaat- en ecosysteemboerderij. Zo, dat klinkt toch anders. En beter – in Joosts oren. Door het zo te zien, ontstond een perspectief waarvan hij dacht ‘daar heb ik zin in’. Het is een nieuwe ruimte, ruimte voor ontwikkeling. De boerderij als innovatieplek en start-up.
Grootste plannen heeft hij, en de ambities liggen hoog – zeker in de ideeënfase. ‘Regeneratief’ is het motto. En Joost is nuchter. Eerst moet de basis vernieuwd worden en draaien. Daar zijn genoeg dilemma’s: welk melksysteem? Welk stalsysteem? Hoe doen we de nieuwe kaasmakerij en -opslag? Vervolgens is er ruimte voor de omslag naar regeneratief. Terug naar de basis: het land en het water(beheer). Tenslotte komt er ruimte voor recreatie. Want: mensen en evenementen zijn leuk. Daar ligt Joosts echte passie.
Tegelijkertijd weet hij nog steeds zeker dat hij niet z’n hele leven tussen de koeien zal staan.
Je moet doen waar je goed in bent. In Joost’ geval is dat niet koeien melken.
Maar, let op mensen: hier wordt toekomst gemaakt, in verbinding met het verleden. Volg deze man!
Lees hier meer over wat Joost doet.
