Waterpark Zuid-Holland: melk en water?

(Deze blogtekst is met toestemming overgenomen van Andries Middag)

Er zijn honderden spreekwoorden en gezegden over water. Veel daarvan zijn van toepassing op het onderwerp van deze blog. Zo ben ik niet over één nacht ijs gegaan voordat ik ‘m schreef. Toch had ik nooit het idee dat-ie in het water zou vallen. Wellicht kijkt de lezer van deze blog intussen wel alsof zij of hij water ziet branden.
Ik kom daarom ter zake: in deze blog ga ik in op de vraag of het project Waterpark Zuid-Holland melk en water is. Oftewel: hoe is het gesteld met de fut in dit project?

Wat mij betreft zit deze fut er zeker in! De feiten op een rijtje. In chronologische volgorde: op 17 november 2016 dienden we de definitieve projectaanvraag in. Op 16 maart 2017 de eerste aanvulling en een tweede aanvulling op 26 april 2017.
In tussentijd en daarna was het wachten geblazen: wachten op inhoudelijke beoordeling door de beoordelingscommissie, wachten op financieel-technische beoordeling door RVO, wachten op ambtelijke advisering door provincie Zuid-Holland, wachten op formele besluitvorming door Gedeputeerde Staten van Zuid-Holland. Op 16 augustus 2017 – de laatste werkdag voor mijn zomervakantie – was het dan zover: dé brief, met daarin de definitieve beschikking. De aangevraagde bijdrage vanuit POP3 wordt verleend! Goed nieuws. Maar ook: bepaalde posten worden geweigerd, tarieven gewijzigd, sommige btw is wel subsidiabel, andere niet, verplichtingen, redelijkheid kosten, communicatie etc. etc. Voer voor mijn collega’s van de financiële administratie.
Begin september duidelijkheid: we kunnen het er voor doen. Tenminste: dat denken we. En anders doen we het er gewoon voor, want we willen wel dat het project doorgaat.
Dan: wie van de collega’s of partners in ons netwerk kan op korte termijn tijd maken om het project daadwerkelijk op te starten? Én: voor welke voorwaarden?
Daar komen we ook uit: mijn collega Tessa en ik starten op en krijgen voor het einde van het jaar hulp van onze nieuwe collega Lisette van onze dochteronderneming Projecten LTO Noord. Fijn!
Inmiddels zijn we gestart met de communicatie over (de opstart van) ons project (intern en extern), hebben we de nodige gesprekken gevoerd met experts, ondernemers en ambtenaren uit geïnteresseerde polders.
Ook gaven we acte de présence met ons project op de Nationale Netwerkbijeenkomst POP3 op 23 november jongsleden.
Binnenkort hebben we de eerste bijeenkomsten in de regio’s en hopen we tot een eerste (voor)selectie te komen van polders die in potentie geschikt zijn om als proeftuin voor (specifieke bouwstenen voor) een waterpark te dienen.

Het voordeel van wachten is dat de tijd helpt om sommige dingen scherper te zien. Dat was in de rush om het projectvoorstel goed in elkaar te zetten in (oktober en) november vorig jaar niet goed mogelijk. Intussen ben ik er nog meer van overtuigd dat we met dit project een fantastische kans in handen hebben om écht eigenaarschap voor maatschappelijk relevante opgaven te onderzoeken én te vinden. (Piek)waterberging, bedrijfsopvolging, natuurinclusieve landbouw, multifunctionele landbouw, landschapspijn, uitzichtgarantie, landschap als vestigingsvoorwaarde en de bijdrage van een mooie omgeving aan het investeringsklimaat: allemaal opgaven en onderwerpen die een mooie plek kunnen krijgen in ons project. Ik heb er zin in!

Terug naar het beeld van water en melk. Wachten, terwijl de temperatuur (gevoelsmatig) oploopt, leidt – min of meer vanzelf – tot het scheiden van melk en water. Dan zie je dus goed dat het er beide in zit.